Şose bir yolun yalınlığından arıyoruz, Uzak türkülerin gülen gözlerini, Adımlarımız yol sürgünü
Yorgun bir minibüs geçiyor yanı başımızdan İçinde alnı yanık adamlar Toprağın sancılarından döküyorlar Yarın arayan ellerinin nasırını Yazgıları iki dudak arası sıkışan Söz çentiği
Uzaktan tarlalar konuşuyor Tarlalarda Buğday bakışlı çocuklar Çocuklar Yitik umutların Çıplak ayaklı geleceği
Sevdasından havalanıyor Türkü kararında Çalı içinde unutulan bir turna Dilinde bahar söylencesi Bahar Maden çıkışına değen gün ışığı
Uzanıp madenlere Kor kokluyor ciğerlerimiz Sıcak soluğumuzla ısıtıyoruz Kömür karası ellerin emeğini Emek Madenlere varan Ölüm sureti Alın terinin yanı başına devriliyor
Selam alıp Selam veriyoruz sorgusuz Ölüm Emeğin yol arkadaşı…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Selam aldık... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Selam aldık... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
" Emek Madenlere varan Ölüm sureti Alın terinin yanı başına devriliyor " Emek hiç bu kadar acı kokmamıştır. Hayatını maden ocaklarında kaybeden, ısınan yüreğimizde, evimizde, sevdiklerimizde hakları olan bütün işçilerimizin ruhu şad olsun. Duyarlı yüreğin dert görmesin Taylan Ustam. Saygımla.
emekçinin şiiri gerçeği yüze buz gibi çarpan, sıcak yürek tınısı dizeler..tebrik ediyorum Taylan hocam her daim şık, anlamlı ve çok ustaca bulmuşumdur şiirlerinizi..(haddim olmasa da yorum yapmak)
Soma'da babasız kalan onlarca çocuğun bir arada toplandigi bir etkinlikte ,yüzlerini boyamıştım tek tek diz çöküp, gözlerindeki acıya tanık olup içime ağlayarak Yüzlerindeki o masum bakışlar hiç gitmiyor gözlerimden Eğlendirmeye çalışmak ne haddimizeydi ufacık yürekleri yanarken :(
//Yüz karası değil,kömür karası Böyle kazanılır ekmek parası. ORHAN VELİ//
Madencinin yazgısıdır, derin kara kuyularda hava yok,ışık yok emek verirler kazma kürek ile. Karanlıklar içinde çileli ömrünün tükenişin de,direnir nafakam diyerek. Her göçük bir başka göçüğün yasını taşır, ölüm kömür kokar ve gelme olasılığı her an. Tebrikler. Şiirle.
Şiir çok etkileyici Taylan..Yaşanan ise hep acı..