Hadi bir daha
Dokun ...
Diyeceğim yüreğime
Bir daha sev


Yok sevme sen bir daha
Sustuğum yerden vur beni


Çok derin yaramız
Neşter vurma yeniden
Kronik hiç birşey
İyileşmez





Sensiz her anıma
Kendimden uzaklara
Sonu belli olmayan
Bir yolcu bileti kestim
En ucuzundan
First Class neyime


Aslında hiç herşey
Herşey sensin



Kağıttan gemiler yaptım
Kalemi kaptan
Açık denizlere bıraktım



Adım adım
Yavaş yavaş
Bir gün herşey güzel olacak diye

Neyin var diye sorma
Sen...
Sen yoksun işte





Hayat bazen
Elini tutturmayan
Bir yaramaz çocuk gibi
Koşarak gider



Yaşamın iki ucu
Tek bir kelimeden ibaret
Anlam taşımaz mazi



Desem ki senle
Dünde kalmışız sessizce
Çayı demsiz gecelerde


Aynı şehirde
Aynı Limanda
Senle karşılaşamıyoruz biz


Bir gün bir yerlerde
Karşılaşırsak eğer
Benimle yeniden tanış

Beni düşlerine al
Sev....
Sev bu kez


Küçük harflerle
Noktala geçmişi



’Kelebeğim’
Avuç içi kadar
Bir umut var hala



Bir sevda kırıntısı
Ucu bucağı olmayan
Çığlığımla...
Seni hep sevdim



sevay