BİZ, BİR ZAMANLARBiz.. Bir başka idik bir zamanlar İtikatimiz tam idi Allah’tan korkardık Öte dünyayı hiç düşünmeden Kuldan utanmayı da bilirdik. Daha yürümeyi bilmeden Dilimiz dahi dönmeden İlk kez bu hasletleri edindik Çünkü anamız//annemiz vardı inançlı Babamız vardı hak bilir Kardeşlerimiz, adalet duygusuyla donanmış. Komşularımız vardı, Her hal ve şartta görüp gözeten Bir gözünden diğerine esirgeyen Kapılarımız açık uyurduk güvenle Kalplerimiz cem edilmiş yarenlerin durağı Gözlerimiz her birinin yollarına bakarken Özlemler yakardı göz pınarlarımızı inceden. Küçüklerimizi hesapsızca sever Büyüklerimize sınırsız saygımız vardı Misafir her yerde baştacı Elimizle koymadığımızı almazdık Sahiplenmezdik bizim olmayan bir şeyi Kul hakkı kutsaldı Devlet malı dokunulmaz İnsan yaşamı tüm değerlerin üstünde Yalan olmazdı hiç bir çıkar uğruna Yanlış olursa gayri iradi olurdu Pür telaş düzeltilen İncinenlere yakarış eşliğinde Herkese hakettiğini verirdik Ne bir fazla Ne bir noksan İnsana hürmetkar Ve hizmetkardık ona BİZ... BİR ZAMANLAR İNSAN GİBİ İNSANDIK.. 25.04.2019 |
Malesef o kadar az kaldık ki sayıca.Bu anlamda yazdığınız bu muhteşem şiiri okurken etkilenmemek mümkün değildi üstadım.Canı gönülden kutluyorum duyarlı ve asil yüreğinizi.
Selam ve saygılarımla hayırlı ramazanlar diliyorum...