HUZUR VE HÜZÜN DENKLEMİ...Sözcük iklimlerinde yanılsamalar saklı; Şahitliğinde mavinin kara düşler misali Her ırak kaldığım mevsimin telaşını giyindiğim Bir sır vakti azade varlığımla tokalaştığım. Şerh vakti düşmüşlüğüm; Sim vakti ezilmişliğim; Sehven yenilmişliğime giyindiğim su misali Her aykırı ölümü içselleştirip Şiir içmişliğim… Sulh vakti aşkın kıyama durduğu Ve zarların tutulduğu ve de Güneşin gölgesine serildiğim Ölüm öncesi içimin nifakına kazan kaldıran Bir gece vakti. Örselenmişliğim şiirin indinde Şirin bir terennüm sunarken evren Aşkın her hali düşkünüm ben sana Demenin de meali. İçimin kımıltısına esir düşen Kâbusların soyunduğu Belki yeniden doğduğu küllerinden Sayfa sayfa okumaksa aşkın ilahını Susuzluğuma emsal her dize. İçimdeki diyete ve niyete ve küskün Kimliğime bulaşan kir misali Ölümün itici gücü Oysaki masumiyetin resmi olmalı şiirlerim Kalemle uzlaştığım; Düştüğüm yollarda Yığılıp kalan ruhuma ilaç adeta Bir iksiri devirip hece hece. Şiirlerime döktüğüm hüznün Külyutmaz yetilerinde gecenin eşlik ettiği Her sureyi duyumsadığım İlahi Gücün emsalsiz varlığına Elediğim tüm ölü hücrelerimle Baş koyduğum hidayetin tam vakti. Tan vakti ölmüşlüğün hicabına Dönük yüzünde mahzunluğumun Kırık yüreğime iliştiği bir hutbe Aşka biat devindiğim eksende Sanrıları yok sayıp İlahi Ateşin daim kıldığı Huzur ve hüzün denen denklemle… |
Şiir karın doyurmaz ama gönül doyurur…
Şiir ruhun gıdasıdır…
.................................................... Saygı ve selamlar..