yılgın düşlerimden
dökülüyor hayallerim
düşüşlerine dair
tutanaklar tuttum
ümitlerimin ömrümden
ömür alışını izledim bu hayatın

istemsiz bir yörüngede
uyanıyor hislerim
anason kokulu sokaklarda kayboldu gençliğim
kim asacak şimdi
bu acımasız hayatın kibirliğini
kim sökecek kökünden ümitsizliği
hırçın dalgalar gibi dövünüyor
her anı zamanın

vuruluyor kanatlarından
yaşama dair her azmim
gurbet akıtıyor gözlerim
hasret sıkıştırıyor saçlarımın arasına
geçen her günüm
bakışlarımdan tek,tek düşüyor
adam sıfatına koyduklarım

her büküldüğünde denizin ayakları
çekiliyor boşluğumdan sevdiklerim
yıkılıyor tapınakları bildiğim doğrularımın

nefesim kadar değer verdiklerim
gömerken hayallerimi
elleri öfkeli
suratı ekşimiş topraklara
çöker dizlerime bedenim
çürür bakışlarımdan düşen her mevsim
hiç durmaksızın başlar
bitimsiz yetim ritüellerim