Ezlence.. hayatın doğal kaçışı kıpırdıyor içimde varolmak istediğim yerde değilim saklı yetenekler odacığında kimler var çıksa da yüreğimden tanışsam sahipsiz eserinle anlamıyorum beni ! görü yitimi körlük gerisi tabu topraksa kime tabî’yim-dedim şahsiyet dökümünden sağ çıkmadılar sorsan söylerler denir malûmat görevi aklî muhteva bendinde mi iç bükey merceği ’insan’ odaklı asis-tan vekili nereye bağıtlar ki bir öğün için sevgilini çatlamış vaat tahtasından su sızıyor ve bozuyor görselini aptallığımı devrim’e bozdurdum aşık etti kölesine monoloğu duymazdan geldim-terk ederken kentimi bir de özgürlük çalmış ! kapısını- şimdi/ heryeri açık mı açık-hissediyormuş yelekeni tabu-tapmak içsel imâlat ilâh sorgum mesafeler içine katlanırken uzaklığım dı yüce yeteneğim beceriksizliğim ulak-lardan biri söyledi zevâl olmaz deyi hukukum vardı sanırdım illegâl yapılmış kıyafetim çıplak olmasam da militer yeşili asarım göğün tavanına kafa/tası-ndan tozunu alırım insanlığımın... .. |