NE DESEM?
Bir afet-i yekta ki, harlandı anda busem…
Esrik bir tezahür mü, hoş tahayyül mü desem? Gülgûn cemali nispet yapar yakut lebine. Başa cevr-u cefa mı, şeyda ödül mü desem? O kudretten dökülen bukle bukle saçları Çeşm-i siyaha inen nazenin tül mü desem? Müjgan şeraresi mi aklımı zayi eden, Hilal kaşın üstüne düşen kâkül mü desem? Gamze-figen açılmış seherin son deminde. Gülzârın halvetine bigâne gül mü desem? Koymadı gamdan eser, süpürdü gazelleri. Şah-ı hûban mı yoksa ayça betül mü desem? Ola ki boş bir heva; kapıldım, gidiyorum. Akıbetim hayrolsun; ahvalim kül mü desem? Mücella Pakdemir Afet-i yekta: Eşsiz güzel Gülgûn : Pembe, açık kırmızı. Gül renkli. Cevr-u cefa: Eza, zulüm Şeyda: Tutkulu, çılgın. Çeşm-i siyah: Siyah göz. Müjgan: Kirpikler Şerare: Kıvılcım Gamze-figen : Gamze saçan, süzgün süzgün bakan. Gülzâr: Gül bahçesi Halvet: Issız yerde yalnız kalma Bigâne: Yabancı Şah-ı hûban: Güzeller şahı. Ayça: Ayın ilk gündeki hâli. Ay gibi güzel Betül: Temiz, namuslu kadın Heva: İstek, heves, arzu |
Güzel ve anlamlı bir şiir olmuş.
Kutlar, selam ve sevgilerimi sunarım.