Ela Gözlüm
Ela gözlüm
Bir yok oluşa yürüyorum bu gece, Kırılmış gönlümü avutmak adına, Sarılıyorum korkunun soğuk rüzgarına. Buz kesilmiş elim, yüzümse solgun. Nerede ellerin,nerede şiire çalan yüzün. Ela gözlüm Sisler çoğaldıkça,çoğalıyor gözlerimde. Bu nasıl bir yoldur,önümü göremiyorum. Zamanın solgun çizgisindeyim, Ruhumu esir bıraktığın, Bu kirli pencerenin arkasında. Umudu beklerken,paslı bir demir gibi çürüyorum. Yanmak mesele değil, Yanacaksın ki aşka tutuşacaksın. Ki sana tutuşmak,sana tutunmaktır. Sana tutunmak,dağılmış bir hayata yeniden bağlanmaktır. Sen ki karlı dağlarda baharsız açarsın, Sen ki ölümü aşk eleğinden geçirip, öyle avuçlarsın ellerimi O zaman ben de, ölümü kucaklarcasina Sana koşuyorum Yetişemezsem Beni Affet! |