1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2134
Okunma
Yolun yüreğimden geçsin Havîn,
Ben ki, ayak izlerine kadar
ezber tutmuşum kendime.
Kaç çağı kapatır gelişin bilmem ama,
Kalbime vurulan süngüleri,
tek bir gülüşün açar.
Daha fazla bekleme Havîn,
Kalbim, sevgiyi unutmaya yüz tutmuş baksana.
Senin yüzün ki kalp damarlarımı açtı.
Bekletme beni Havîn,
Ömrüm tebdilsiz geziniyor...!
Senden uzak,kimliksiz ve sıfatsız yaşıyorum,
Göçebe kuşlar bile döndü yuvalarına.
Ben geçtiğin sokakları kokluyorum,
yolun düşmüştür diye.
Ama yoksun Havîn,yoksun.
Ne olur bana bir tarih ver,
Toprak üşümeden,
Yapraklar dalından düşmeden
Sana hasret kalbim sendelemeden
Bana yaşamak için bir fırsat ver.
Yoluna canımı serdim
Basıp gel Havîn.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz