Bu Özür Borcu Bana
Özrümden ;
Hıçkıra hıçkıra sabah kalkamadığım uzaktaki elizana Ağlaya ağlaya nuru süremediğim sıfatıma Beni içime gömen yalnızlığın O’ndan beklediğim affına Ne yüreğim dilenir ne ellerimi açabilirim Ne gözlerimin yaşları inandırırcasına Ne de yaşadığım hayat bir amaç uğruna Kaldıramam artık bu başımı Melek dolu semaya Beni alsa bu cani ellerim Üç yaşa Üçüncü yaşa basacaktı küçücük ayaklarım hayallerim yanım yamacım Eksiğim anne Gençliğim olmaz eflak Gökyüzümiz toz olacak Evren gibi İçimdeki çocuk gibi Gözlerimdeki sen gibi Eksiğim yanımda bir ayıcığım Korkularımı cansız bir varlığa anlattım Kollarımı bir adamın güvencine astım Sessizce girift sevdaya sardım Yarımım insanlığımda bir saflık Bütünüm vicdanlıktan yoksun Neredeydi dünki ben Neredeydi insanlık |
Gönülden gelen inci gibi dizilmiş dizeler…
Şiir yüce bir duygu...
....................................Saygı ve selamlar.