AşK YaNıĞıĂhhh adam Uyandığında Ellerimi bırak kalsın Bir orman kenarının ıssızlığında Öylece Gök yüzünde samanyolu tozları uçuşurken Beyaz bir güvercinin kanatlarına dokunsun tek hecelik Aşk Baykuşlar yollarıma pusu kurmuşken Gözbebeklerimin korkusundan kocaman Koskocaman öpmeyi sakın unutma Akşam yüzümü delice sıvazlarken rüzgâr Yağmur sarı saçlarımın hüznünü tararken Yedi harfli kimliğimde Bütün gece Kalbime giydirdiğin lilâ sesli yorgunluksun sen Nefesin Kaç kez öldürür beni Yokluğunda Yoksul kalan yanımla Kaç kez kumdan şehirler yıkılır Tek Teekkk Parmak uçlarımla Şimdi Kıyısı uçuruma uzanan bir yerde adımlarım Tutsa çırılçıplak avuç içlerimden gölgen Bir ihtimal Belki düşmem Karın altında aşk da uyumaz Kromozomlarımız da Mor bir karanfil elimde Boşluğa sensiz düşmem nagi han |