OĞULÇıkardım cüzdan da duran resmini Resme baktım baktım ağladım oğul Dilim titreyerek andım ismini Yere çöktüm çöktüm ağladım oğul Yastığa bir kaç tel düşmüş saçından Bir mendil istedim büyük bacından Yaşları kirpiğin şöyle ucunda Salıp döktüm döktüm ağladım oğul Herkes düz oturdu bense eğreti Yaşlar Ömerimin onun hasreti Dedim benim oğlum cennet nimeti Boyun büktüm büktüm ağladım oğul Bir şey demedim Tuğba gardaşına Ne Halil İbrahim ne arkadaşına Annen bir köşede kendi başına Yerden kalktım kalktım ağladım oğul Üstü delik bir dam oturduğum yer Cennet bahçesiydi götürdüğüm yer Kıbleye dönüktü yaptırdığım yer İçim çektim çektim ağladım oğul HARUN Yıldırım Bu şiir Ercişli Zafer araz kardeşimin hakkın rahmetine kavuşan oğlu ÖMER için yazılmıştır mekanı cennet olsun |
Şiir olarak harikaydı kutlarım yazan kalemi saygılar sunarım