Hüzün kokmalıydı yatağım
Sen gittikden sonra ardın sıra

Lakin

Kala kaldı avcumda
Biriktirdiğim onca yaşadığımız anılar

Sitemler korkular ardı arkası kesilmeyen sorular

Sanırsın yangın yeri

Mahşerin ateşi dudaklarımı mühürledi
Düşlerin azabı paralar ardında bıraktığın izleri

Bertaraf edilmek üzere

Bende bıraktıgın kainatın ezbere tuttukları
Ne menzil yakın ve vuslat

Havada uşuşan tozu dumana katan
Aynaya bakıpta göremediğin
Yeri göğü yerle bir eden
Varlıgındaki yokluğun

Tuz buz oldu

Doymak bilmeyen nefsinin şehveti
Bakan göz işiten kulak hisseden eller dile gelen dilin

Kırgındı göçüp giden turnaya

Göç eylediği zemheri ayazında
Bir başka limanın kıyısında gün yüzü görmek adına
Giderken hoşçakal bile demeden

Bilirdiki pişmanliğinı azad etmek için
Uçmalıydı ardına bile bakmadan
Kanatları taşıyamayacak kadar kırılgan
Nefesi aglamaklı
Yerin ağır yükünü omuzlarına alıp
Göğün üstünde rüzgarın esiri olmak
Örselenen ağır veballerinde

Bir sürünün ardında kanat çırpmak
Takatı kalmayan yaralı turnam

Nicedir göğün maviliği uçsuz bucaksızken
Denizin maviliğini hiçe sayarsın
Kaybolup gitmekti meğerse vuslat ın ınadına

Paralamayasın cancağazım kendini
Heder eylemeyesin paşa gönlünü
Bir nefsi doyuramadıysan
Bir nefesi terbiye edemediysen
Sussan ne fayda uçsan ne fayda

Kuş dilinde dile gelir

Gökyüzün için yer yüzünde bıraktıkların

İkimizde maviydik
Ben acılarımı
kıyıdakı kayalıklara çarpa çarpa acımı dindirdim
Ben mutluluğumu
serın suların ucsuz bucaksız kollarında aradım

İkimizde maviydik
Sen acılarını
Rüzgarindaki fırtınanda esip savururken
Sen mutlulugunu
Yeni bir baharı yaşamak adına kanat çırpardın ardına bile bakmadan

Oyyy hevalim oyyy sevdası yürekte saklım

Günü gelmişti
Susayan dudakların
Başka limanin kayalıklarında dinlenmek için
Soluk soluğa kalan suretini yerle bir etme zamanıydı

Ey keskin bakışlı serseri sevdam

Ayağına düğümleğim mektubum sana emanet
Gittiğin yerde sır eyleyesin
Kanadın altında göhsün çenberinde taşıyasın

Ayakların yere değdiği vakit
Kanatların kanat çırptığı vakit
Yeri göğe emanet kıldıgın vakit
Destur isteyesin gönül dergahından
Sol yanın emanettir aldığın her nefese
Nefsin ise suretinde saklıdır
Haktan çok hak sunulmüştur
Yeryüzünden gökyüzüne

Borçluyuz gecmişimizdeki kudrete
Zaman zamanın içinde
Bizse zamana kuş bakışı bakar olduk
Yerde ufalan sureti gökte devaynasında bakarmışcasına

Ben suyun maviliği sen göğün maviliği

Kavuşamak için dalgalarım şaha kalksada
Kanadın kırılmadan diz cokmez dizlerin

Yanı nicedir varlıgında yokluğun
Beni nefessiz seni susuz bırakır

Ben sığamadım yeryüzüne
Dövünüp dövünüp durdum kendi kendime
İsyana durdu yüregım ardına
Bulutları hallaş pamuğuna çevirip
Gözyaşlarımı tependen yağdırdım

Akıttıığım gözyaşları

Deryayı denize kavuşturdumda
Alev alev kor eyledı akıp giden sularımı
Halbura alıp tasıdıgım ömrüm
Ne kefene sığarsın ne ele avuca

Ardını temızlersınde
Ömrünü akıp yitirirsin
Niçeleri susuz gitti
Niçeleri aklanıp paklanamadı

Ben bilirim sır kapısıdır
Susuz düşen Ali oglu hüseyin i kerbelada
Şaadet neferini giyip şehit düşen evliyaları
Masumu pakların huri pak sırrı hak olup
Sırlar defterınde amel tefterine mühürlenmeye

Ey nefsi hakkıkat alemlerin hakikati

Ben denizimde nefsimi yuyarım
Sen gökyüzde kanat çırparsın

Ölüm ömürünün son nefesinde
Gel eyleme kimseye minnnet
Emanettir gönül gözündeki sevdan
Zikreyle dilinle son nefesinde
Var eyle hak kapısına
Tavaf eyle bir gönülün gönül bahçesine
Kul eyle sevdayı nakşettiren hüdaya
Sır eyle aşku hüdaya

Her hakkıkatte vardır bır nefeslık can
Canı canda arama cana can olmadıktan sonra

Can a can katma vaktıdır
Bir yudumda bin nefsi sevabıyla günahıyla kabullenmeye
Gel gönül dara çekilme vaktidir
Hak lokmasında helalin haramın vebalini ödemeye

Yeryüzğmün gökyüzğndeki umut kapısı
Son umudumun son umut kapısı
Güneş biz için doğdu bizim için batacak

Şimdi ayrılık vaktidir

Hoşçakal ömrümü emanet ettiğim aşkı ala
Hoşçakal ardımda kalan canı cananlar
Hoşcakal
hoş ca kal