Canözüm...
Bu gözler, gözlerinin esiri oldu...
Benliğimse hayat seline düştü...
Artık beni hatırlamaz,
tanımaz oldu...
Bütün yanlışlarımı,
senin doğruların etrafa savurdu,
durdu...
Acizce bekledim...
Sadece bekledim...
Ne bir yol buldum...
Ne de bir iz...
Hissizdim...
Hissiz...

-----

Meltem rüzgarları vurdu birden tenime...
Kafamı kaldırıp,
etrafa bakındım durdum öylece...
Gaipten sesler işitir oldum,
belirsizce...
Şehvet dolu duygularla
ayaklarım birden kamçılandı...
Koşar adımlarla...
Nefes nefese...
Yolum sana doğru uzandı...
Sana doğru...

-----

Hadi...
Neyi bekliyorsun, ALLAH aşkına...
Yaklaştım yanına...
Baktım ya sana kararlıca...
Sen...
Karanlığın ortasında kalsanda...
Sesime kulak ver...
Nefesime...
İnan çekmem kendimi,
bir an olsun geriye...
Bir an olsun...
Yeter ki...
Yeter ki değsin tenim tenine...
Tenim tenine...

-----

Koskoca bir boşluk...
Ve sonrası yalnızlık...
Hemde kelimelere sığamayacak kadar
derin bir yalnızlık...
Dipsiz bir karanlık içindeyken...
hatırlamaya bile dayanamadığım
düş yıkımları yaşıyorken...
Ve sonrası...
Büyük bir keşif...
Öyle bir keşifki...
Hayatımın anlam kazandığı...
Her zerremin ona bağlandığı...
Büyük bir zaferin baş kahramanı...
İyiki girdin bu gönlüme...
Seni sevmek ne kelime...
Sana tapıyorum...
Herşeyimsin YAR...
Herşeyimsin...

Yazan : Recep Hamza