Tuz buz
Tozdan cam parçalarıyım,
Ne bedenimi kırıp parçalayan; İçimdeki güruhu ortaya serenler belli, Ne de hilkat garibesi kalıntılarımda keyif çatanlar. Ne bu cüzzamlı vücudumdan arta kalanlar bir ateşte pişer şimdi, Ne de birilerinin ayağını kanatır, Rüzgâr, bana ’dağıl’ der, dağılırım. |