Benim Vaktim Sana (6:45)Bu bir gün ortası değil Duraladığı anlarda bulutların Güneş geçiren şeffaflık ve ipeksilikle Uzaklarda bir uçağın çizgisi Bir kuşun kanat sesi ve Benim vaktim sana hep akşam Umut ummak gibi aşktan. Nehir yataklarının çogaldığı Denize doğru domuran ağaçlarla Kavuşmaya her engeli aşıp gelen Şekil alan ama şekilde veren Akan gönlüme ve aşındıran Benim vaktim sana hep akşam Solupta sularla dirilen yeni baştan. Tarlasının saçlarını narince tarayan Gözleri pencereden istilacılara dikili Kazma darbelerini dertlere indirip Tohumları sefkatle saçıp Gömdüğü yerden çıkmış bulan Benim vaktim sana hep akşam Bir gece ekinleri vuran talan Karamsar adam uyanıyor uykusuzca Aynı yüzü göreceğini biliyor aynada Bir iş sahibi olmanın Haşyetli gururu sarıyor onu Birde boşluk duygusu kara delik gibi Benim vaktim sana hep akşam İyi bir uğraş duası sanki haktan. |