Çağımızda ayrılıklar, birleşmeler, tekrar ayrılıklar sıradanlaşmış
durumda. Bu nedenle böyle hayali bir kurgu düzenledim.

Tükendi mecalim döküldüm yere,
Cefanı gördüm her yeni dönemde,
Olur diye her şey gönlüme göre,
Yine de saklarım seni sinemde.

Eğildim sevginle doğrulmaz belim,
Yalvardım yakardım duyulmaz dilim,
Eridim tükendim bittim sevgilim,
Yine de saklarım seni sinemde.

Kaç defa önünde eğilip çöktüm,
Garipleştim sana boynumu büktüm,
Ağlayıp gözümden yaşımı döktüm,
Yine de saklarım seni sinemde.

Duygularım senle ayrı bir bölüm,
Ettiğin zulümle kusuyor ölüm,
Bu halde neyleyim söyle be gülüm,
Yine de saklarım seni sinemde.

Seni yerime koy birazcık düşün,
Bakalım ne kadar dayanır döşün?
Bitmiyor sevgime karşı dövüşün,
Yine de saklarım seni sinemde.

Hüsnühalimizle gelip yüz yüze,
Her şeyi sevgiyle dökelim söze,
Çıkarmasan bile aşkınla düze,
Yine de saklarım seni sinemde.

Bir yıllık aşkımız sanki kırk yama,
Bari hatır say da zorluk dayama,
Benim çektiğimi duymazsın ama,
Yine de saklarım seni sinemde