Akşamlarım yetim
akşamlarım yetim
şafak gözlerini kapamış güne güneş burun kıvırmış güvenerek büyüklüğüne sancılı gurubun al yanakları boğulmuş kızılla nasıl gider ilk bahar nasıl terk eder doğurduklarını oysa güller ekmiştim gözleri sevimli al yanaklı kırmızı dudaklı nasılda ezilmişler altında terk edilmişliğin nasılda bayılmış kır çiçekleri tıkamış kulaklarını rüzgar duymuyor güllerin kesik nefeslerini iklimler darmadağın yıpranmış hep yüzleri tuttu ellerim geceyi yırttı kara perdesini döktü denize yıldızları her yıldız oldu bir yelkenli üfür dedi rüzgar gülü üfür de birkaç mil ötede gülleri terk eden ilk bahar bekliyor elleri kelepçeli HÜLYA ÇELİK |
Her mısrada sizin gibi, bizim gibi şair ruhu buram buram kokuyor...
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..