KAÇ SÖZCÜKKaç sözcük kulaklarından kavradı yalnızlığımı Bir çocuk edasıyla azarlar gibi Bir trenin raylarında gezen bakışlarım Süpürdü kirpiklerimle pişmanlığı Keşkeler kavrulurken çöl yangınıyla Yine öptü düşlerimi yalnızlığım Bir yol ayrımında küflü yüzüyle Çıktı karşıma hayat Döküldü kan çiçekleri bahçelerimin Acıya çalmış hislerimin çığlıklarıydı Düşlerimin sırtını sıvazlayan Sırılsıklamdı yalnızlığım Şemsiyesi kırık bu coğrafyada Saklasın beni ardına küllerim Harlanmasın korlanmasın ateşim Umutlarımın yamacından Düşer uçurumlarıma hayallerim Çürük mevsimlerde doğdu yabancılığım Burada aktı kanım Burada çağladı acı ırmağım Burada aklımdan bir deli çıkardı rüyalarım Yorgun kirpiklerim kesmiyor gözyaşlarımın yolunu Her gün bir hüzün giyer tenim Her gün yalnızlık kokusuyla Harmanlanır gecelerim HÜLYA ÇELİK |
Duygusal şiirinizi severek ve haz duyarak defalarca okudum...
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..