anne! ben gidiyorum. üç numaralı tekne kazıntın. süt arsızın, son kalıntın, sarı saçlı cılız, nazar bozan boncuğun..
anne! ben gidiyorum. saksı da gelinciğin, sevgi de biriciğin, telefon da muhabbet kuşun. dağ başların da sönmek üzere, çoban ateşin..
anne! ben gidiyorum. gidenlerin ayak izlerine basıp, yok gibi hiç izim. sallanmamış gibi beşiğim, kanamamış gibi dizim. var olan hayatım, çok sayılan hasretimle, küsmeden kimseye, incitmeden can tanesini...
öyle yalnız, öyle tedirgin, öyle pervasız, öyle zamansız..
kalırsa geriye, bir tahta bavulun için de yadigar, resimlerim, yazılarım, bir de hastahane önün de, kamyon kasasın da gözlerini açan çocuk gözyaşlarım... gözyaşlarım..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
gidiyorum... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
gidiyorum... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
hüzünlü ama yaşanan en büyük gerçek, hiç kimse ne zaman gideceğini bilemiyor işte, herkese sağlıklı ömür dileğiyle , böyle yorum yapmak istedim değerli şair bu içten şiire, saygılarla
hürsel tarafından 12/23/2018 10:29:56 AM zamanında düzenlenmiştir.
Değerli dost, anneye göre kendini tarif ettiren ve aslında yüklemi özlem olan ve de sevgiyle kucaklanan, kucaklayan özlü bir şiir. Kutluyorum sizi yürekten. Yüreğinize sağlık.
Dünyanın en güzel duygusu anlatılmış…
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..