İçsel Sayfa
bu konuşmanın karşılığını kendime ben mi veriyorum
öyle ise iki kişi olmanın ne anlamı var aniden belirip bir köşesinden bende varım diyen uzaklaşsın aramızdan sevinçler devşirip yalanlarla yarınlara büyümüş bir umut yalnızlığı bırakıyorum günler günlere sevgi nasıl da aranır oluyor küçük mutluluklar eski bir kahkahanın kalbi kadar samimi bu içsel sayfanın derin örtüsünde saklı bir his korunağı var ara sıra gözlerim kapalı iniyorum çıkarken duyduklarımı bırakıp döndüğümde tekrar nasıl gideceğimi bildiren bir pusula ve sonsuza dek süren unutkanlığım siler uykulu gözlerimden rüyalarımı işte şimdi her yerde bir cisim kalabalığı benim senin olsun yarışında kaybedilen tatlı hayallerimi avutuyorum göz açıp kapatıncaya kadar siliyor gözyaşlarını hayat. |