Ve akşam oldu.
Yine yalnızsın üstelik Ömer Altıntaş!
Desene yine cüzdanında ki nostaljiye kaldın.
Kenarları buruk ve soluk bir fotoğraf...
Bir vakit gömleğimin sol cebinde taşırdım seni.
Uzun bir süre dayandı ve en sonunda eskidi gömleğim...
Şimdilerde ise cüzdanımda taşıyorum artık.
Her neyse yine sensiz akşam oldu ya işte...
Ne fark eder ki?

Fotoğrafına bakıyorum da şimdi gözlerin diyorum bir o kadar mavi ve masum eşşek...
Yanlış anlama!
Dünyanın en güzel gözleri eşşekte değil mi?
Neyse saçların...
Bana bunu yapmasan.
Biliyorsun geceler çok uzadı...
Eskiden bakınca hemen uyurdum...
Şimdi aksine fotoğrafına bakınca uyku girmiyor gözlerime.
Her şey biraz eksik sevgilim...
Biraz yarım, biraz yanık...
Biraz ağlıyor, biraz dağınık...
En çokta benim sol yanım.
Bak saatler bile uyudu artık.
Saat iki buçuk...
Hadi cüzdanıma gir uyuma vakti artık...