ÖlümŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Lokman duysa bu derdi,çaresiz ağlar
Hekimsiz yurt imiş,kardeş acısı Çekmeyen ne bilsin,beyler ağalar İlaçsız dert imiş, kardeş acısı
Vakti zamanı yok ölümün.
Ertelediğin herşey Düğüm olur diline Yutkunamaz Söyleyemezsin Bitmiştir ölenin duyacağı kelam dilinden Yok ne yazık ki Vakti zamanı yok ölümün Kiminin aslan gibi babası Kiminin cefakar anası Kiminin kıyamadığı balası Eşin,kardeşin Düşer toprağa Mani olamazsın Sanırsın ki kopar kıyamet Yıkılır üstüne dünya Ölüm çalana kadar kapısını evinin Acının ne demek olduğunu bilmezsin O zaman anlarsın yanmanın ne demek olduğunu Farkına o zaman varırsın Hiçbir derdin Bu kadar can yakmadığının Çaresizliğin en acı hali Çöker üstüne bir kara bulut gibi Düştükçe aklına toprağa koyduğun Kemirir içini yapamadıkların Diyemediklerin Erteleyipte Söyleyemediklerin En zor halidir ayrılığın, Ölüm Saplanır sol yanına cam gibi yokluk Uyursun acıtır Uyanırsın acıtır Bilmezdin daha evvel ama Öüm apayrı bir acıdır Gözün ta yürekten ağlar Düğüm düğüm olur soluğun Nefes alamazsın Diken olur batar canına Söküp atamazsın Alıştım zannedersin Lakin kendini kandırırsın Düne baksan o Yarına baksan o Karı erimez dağının Rengi solar bağının Daha en güzel çağının En acı hatırası olur ölüm Unutulmaz Çıkmaz içinden bir ömür Tarifi olmayan bir zulüm Dedim ya işte Vakti zamanı yok ölümün... |
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..