Bahar müjdesi gibi tebessümlerinin ardına
Ne saklanmış bilmiyorum
Gülüşüne eriyip
Duruşuna yanıyorum

Telaffuz edemiyorum sana en yakışacak cümleyi
Eksik kalacak diye hece hece görüyorum seni
Yürüyüşünü ayrı, duruşunu ayrı

Önce saçlarını ezber ediyorum tel tel
Sonra bakışlarına anlam yükleme çabam
Hep kendime yoruyorum gülen gözlerini
Ne bileyim işte seviyorsun sanıyorum
Seninmişim gibi kandırıyorum belkide kendimi
Kıyarsın bana diye de
Söylemiyorum yüreğimden dilime
Yakıp yaktığını Aşk ile

Sen bi habersin sana çıktığım bu yolda
Korkum yok biliyormusun
Mağlubiyeti kabullenip sevmeye ant içmiş gibiyim
Değecekse sana değsin Aşk

Ölmüş sandığım duyguların can suyu oldu
Soluna yatırdığın kakülünün altında ürkek bakışların
Sen el gibi baktın belki
Belki ben üstüme alındım
Sahi öyle oldu
Evet öyle
Sen hiçbirsey yapmadın
Belki gözümün içine bile bakmadın
Lakin ben özüne kadar aktım Aşk ile

Ya hiç kimse sen gibi bakmadı yüzüme
Yada ben öyle anladım
İzinsiz daldım aşk dolu bir mevsimin içine
Belki yaprak olup düsüyordum sonbahar misali toprağına
Sabahlarıma erken uyanma telaşı yüklerken varlığın
Koşar adım uyanıp uykulardan
Seni görebilme ümidine sarılıp
Nefes nefese yollarına düşüyorum
Bir an aklıma geliyor bende olmadığın
Buz kesip üşüyorum
Besmele çekip çıkarıyorum o düşünceyi zihnimden
Sonra hErşeyimi sana yükleyip
Bende olmadığını bile bile
Hiçbirşeyin olarak çıkıyorum karşına
Seni gördükten sonra bu yürek
Söyle ne yapsın ALLAH aşkına...