!...............İnsan Vazgeçilmez Değil.............!

Hayatın içinden yürürken adım adım bu günlere
Güzel günler yaşadığım köyümden vazgeçtim
Hayalini kurarken gelecek için huzurlu günlerin
Gençliğe adım atıp çocukluğumdan vazgeçtim.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Genç olunca dolu dizğin yaşamak zordu hayatı
Malum çalışmak için başladı gurbet seyhatı
Yüreğim çarperken söyleyemedim sevdiğimi
Umut vermedim kimseye sevdamdan vazgeçtim.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Gençlik çalışmakla geçti sosyal hayat bilmedim
Çocukken yetim gençken öksüz kaldım gülmedim
Yaşam kavğasına girince memlekete dönemedim
Yüzüme çizgiler düştü gençliğimden vazgeçtim.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Evlenip yuva kurdum sorumluluk ikiydi üçe katladı
Geçim çöktü sırtıma ömrümde balonlar patladı
Hayatı doğru yaşamak için anlımın damarı çatladı
Kırk,lı yaşlara gelince hayallerimden vazgeçtim.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ev aile çocuk derken geçen gün ömürden gitti
Gözüm görmez aklım ermez hayatım canına yetti
Gönlümde melek yaşarken yatağıma baykuş yattı
Yaş elliye dayanınca hayal kurmaktan vazgeçtim.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Hayatı yaşamak için çetin sinavlardan geçtim
Borçsuz bir yaşam için tehlikeli hayat seçtim
Bal yerine soğan yedim bade diye suyu içtim
Renkli yaşantım olmadı rüya görmekten vezgeçtim
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Seviyor sandığım insan sevgisiz yaşam sürdürdü
Mutluluk görmedi ömrüm gönlümde aşkı öldürdü
Sırtı pek karnı tok oldu aç gözlülüğünü bildirdi
Sevda,ya nalet okudum insan sevmekten vazgeçtim.
26.11.2018
Zekeriya Çapanoğlu