Dalıp Gidiyorum BazenDalıp gidiyorum bazen Bir vapur güvertesinde yol alırken Ekmek attığım martıların ardından; Su gözlerimi çekiyor Gözlerim bedenimi Ansızın tutunuyorum korkuluğa Ardımdan uzanan ellerde avunuyor başım. Dalıp gidiyorum bazen Kız kulesinden İstanbul’u seyrederken Selam verdiğim gemilerin ardından; Martılar aklımı çeliyor Kollarım bedenimi Apansız kanatlanıyorum sonsuzluğa Koltuktan düşüyor yastığını kaybeden başım. Üsküdar 20 Mayıs 2004 Ensar Cevval |
Tebrikler.