Arkadaş! Ben öğretmenim,
Kurak vadilerde,
Suya hasret kalan gönülleri,
Tek tek sularım, bıkmadan,
Çile çeker, emek veririm,
Umutsuz bulutları şaha kaldırırım,
Rüzgâr olur eserim,
Derinden derinden…
Çiçek olur, açarım sınıfımda,
Kokum minik yavruları sarar,
Onlar gülümsedikçe ben açarım,
Ben açtıkça onlar gülümser…
Arkadaş! Ben öğretmenim!
Taşarım sokaklara, caddelere,
Okul edinirim,
Ulaştığım her mekânı,
Beni hasretle bekleyen,
Umut yüklü öğrencilerime,
Ev bark olurum,
Mektep olurum, okul olurum,
Kitap olurum, ilaç olurum,
Nefes olurum, can olurum…
Sokakta kalmış yuvasız kuşlar için
Durmadan kanat çırparım.
Sevgili öğretmenim!
Çamurlu yollarda kalan minik yavrular,
Elinden tutmanı bekliyor,
Varoşlarda tehlikenin ağına düşenler,
Senin merhamet yüklü kalbini bekliyor,
Gözyaşını arkadaş edinen her canlı,
Umutla senin şefkatini bekliyor...
Fedakâr öğretmenim!
Senin eserlerin, adalet terazisini tutacak,
Senin eserlerin, ameliyat yapacak,
Senin eserlerin, uzayın karanlıklarını aydınlatacak,
Senin eserlerin, toplumun kanadı olup
Mutluluklara uçuracak…
Senin eserlerin, güneş olacak,
Ay olacak, yıldız olacak…
Karanlıklar, cehalet,
Arkasına bakmadan kaçacak…
Senin tohumların yeşerecek,
Bataklıkları gül bahçesine çevirecek,
Senin iman yüklü yüreğin,
Toplumun nefesi olacak…
Sevgili öğretmenim unutma!
Sen! Peygamber mesleğini icra ediyorsun,
Omuzlarında kutsal emaneti taşıyorsun.
Sen! Ashâb-ı Suffe’den bir fertsin,
Sen! Mus’ab b. Ümeyr’sin,
Sen, şehit öğretmen,
Yusuf’sun, Aybüke’sin, Necmettin’sin,
Sen! Bir canlıyı kurtarmak için
Canını feda edersin…
Sevgili öğretmenim!
Biliyorum, yolun uzun ve çileli
Kötülükler ağzını açmış, seni bekliyor,
Sen korkmadan yürü yolundan,
Mutluluklar gelecektir arkandan…
Sevgili öğretmenim!
Size hep şu soruyu sorarlar;
Yeniden doğsan ne olmak isterdin?
Öğretmen olmak isterdim…
Bin kere, milyon kere doğsam!
Yine öğretmen olmak isterdim.
Ben öğretmen olarak doğdum,
Öğretmen olarak öleceğim,
Mezarımın başına eserlerimi dikeceğim…
28.10.2018
Yozgat