Nannanaanana
Işık giriyor bir yerlerden buraya...
Oysa boz bulut fazla haşin seviyor güneşi Rafta plastik süsler parlıyor... Bir Yugoslav çingene Yüzüklü parmaklarıyla sandalyesine vuruyor ritm tutmak için. Başka bir tanesi sırtımdan tırmanıyor elinde bir telli çalgı... Işık giriyor bir yerlerden buraya... Oysa az evvel iki küfür arası kapatmıştım bir muhalif pankartla pencerenin tüm kanatlarını. Unutmamak için astıklarımın raptiyeleri parlıyor. Bir çingene ıslık çalıyor, Diğeri ayağıyla eşlik ediyor. Gölgenin romanları şarkı söylüyor, anlamıyorum ama anlıyorum... Nannanaanana Ama ışık giriyor bir yerlerden buraya... Demek başka bir kapı daha vardı gizli Ya da bir pencere daha kutuladıklarımın arkasında kalmış. Dudaklarım esniyor, dişlerimin beyazı sızıyor aradan, parlıyor... Yugoslav çingeneler çalıyor, kırmızım dansediyor. Işık sızıyor, na şuraya İnsanın göğsü parlar mıydı ya? Parmaklarımın masaya vurduğu yerde açgözlü cüceler mendil sallıyor hızlanıyor müzik... Işık giriyor içeriye. İçerime... Nannanaanana. 20.11.2018 |
Ve o ışık aslında insanın kendi ışığıdır içinde saklı kalan saklanan ışığı
Hani şair demiş ya
"Açelyalar hatırlatır seni bana
Bütün ömrün gelip geçti bir solukta
Denizin dibinde karanlıkta gibisin
Işığın içinde saklı bilemezsin"
Işığa inancınız bitmesin elbet yenilecek yaşamımıza değen tüm karanlıklar...
Tebrik ederim şiir güzeldi
Emeğinize
Yüreğinize sağlık
Işık hep yoldaşınız olsun...
Taylan KOÇ tarafından 11/20/2018 4:24:12 PM zamanında düzenlenmiştir.