DEM VAKTİ ŞİİR VAKTİ ELEM...
Müdavimiyim yalın ve esrikli düşlerin;
Tapusuyum şehrin İçimdeki bela ve yetim acılar, Mahrem dokunuşu ile sevda yelinin Bir bir ıslıklarken közümü Dumura uğradığım kadar hayatımın da rüştü Tüm bedeller. Kopup geldiğim hangi atlas? Hangi coğrafya peyda olan gölgelerden Bile alacaklı iken içine düştüğüm tuzaklar. Bir yorgun bir dingin bir nebze de olsam ya mutlu? Kör kütük aşığım ben hayat denen ritüele Bazen manivelası dizelerin Yine yorgunluğun küpeştesinde; Hazin bir hikâye dillenirken şiir niyetine Hele ki kopup geldiğim dünlerin özlemine yanık Bir tutunuş, Belki arazi olmuş öznelerde özensiz bir yok oluş Hani olur da; Ismarlarım neşemi bir gün evvelinden Soyut bir resim olurum kendimce Ahdettiğim yürekte Ah’larımı sıraladığım bir reveransla Solumda tutuklu hükümlerle Uğramışken kâfir şiirlerin gazabına. Sorma neden! Beyitleri astım ben perde niyetine. Deme de sakın! Sorgu sual hak getire Ne de olsa kundaklanmış ahir ömür. Şimdimde saklısın madem Ya dünümde yoktun, neden? Dirliğin teamülü kekremsi bir hayal: Gövdemi siper ettiğim ne çok özlem Hangi coğrafyada asılıdır, söyle adına neşe denen… Dem vakti şiir vakti elem; Dingin olmayı asla bahşetmedi bana maden evren… Detaylarda kayboldum kaybolalı; Sitemlere düştü yolum daha dün gibi: Bir matemi bir de mahremi sormasınlar: Nedir, diye adın! Varsın adsızlığımla yakalayıp assınlar beni Şiirin bitiminde Bir de buse kondurduğum her dostun yüreğine. Ne âşık ne yanlış bir şık. Ne yalan ne de kefil olduğum habis bir düş. Zamansız sevdim ben kendimi bildim bileli: Fıtratımda saklı iken gizem Sevi dilinde bir methiye yazmak idi içimdeki özlem. Nakşeden göğün mavisiyim; İçimdeki umutların da kölesi. Ne aşkın ne işin erbabıyım Zarif bir köleyim ben: Endamlı bir yok oluş diliyorum Tanrıdan Var olduğuma dair ise ne çok şüphe Şimdilik gidiyorum Kimse de sormasın neden. Hanidir yoksulum hanidir yoksun; Hanidir yoktun da zamanı mıydı sevmelerin? Rabbim tanık en masum yanım hep şiirlerim Bir de tırnaklarımla kazıdığım bunca muhalif iç sesim Sevdaya kırdım dümeni Ve aşkı hapsettim içimde en içimde En şaibeli şarkılardan çaldım ben bu şiiri: Hani olur da su olur akar diye İçimdeki taşkın ırmak Aşka ve ölüme ramak kala Zamanı mıydı şimdi sevmenin? |
Yürek sesinize tebriklerimi sunuyorum…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..