Aslında çok sevmediğim bir durum ama, biraz da sayfadan uzak kalmamak adına eskileri tekrar paylaşıyorum, halihazırda okunmaya değer bulduğum başka çalışmalarım olmadığındandır, affınıza mahcuben...

Bakarsın bahar gelir
Bakarsın unuturum seni...

Bakarsın bahar gelir
Genç kızlar yüksek topuklarını vurmaya başlar İzmir’in caddelerine
Yürek tıkırtısı kıvamında.
Bir şehre güzeller bu kadar mı yakışır
Bir şehir güzellere bu kadar mı yakışır,
Röfleli, boyalı ve
Fırfırlıdır etekleri
Deniz takarlar saçlarına,
Ne gemiler yaktırırlar Karşıyaka İskelesinin delikanlılarına...

Gidişin değil umurumda kalan ne de hatırımda,
Sokaklar şahit,
İzmir’in bütün kızları şahit,
Yüreğimi denize dökerken gördüler beni,
Dip boyası gelmiş duvarlar ardındaki
Taze dul teyzeler gördü,
Acıdılar kendi gözlerinde kendi gözlerine…

Bakarsın bahar gelir
Basmane Garı’nda çiçek açar esmer fahişeler,
Gözlerinde uyku izi kalmış ve örselenmiştir rüyaları,
Vapurlar gider gelir gece yarıları dar sokaklarda
Mavilerin sırtına geçirip tırnaklarını,
Çığlık çığlığa uyanır Alsancak,
Ter ve kan
Ve aşk içinde kalmıştır
Ve olanlar olmuştur en mahrem kuytularda…

Gidişin değil umurumda kalan ne de hatırımda,
Sabahlar şahit,
Simit dediğiniz gevrekler attığım martılar şahit,
(çiğdeme de çekirdek dersiniz, ne garip)
Karanlığa ayak seslerimi bırakırken gördüler beni
Sakalları şarap kokan köşebaşlarında
Bekçi düdükleri gördü,
Acı acı acıdılar, geceyi yırtan nefeslerinde…

Bakarsın bahar gelir,
İnce sızılı dumanlar akar parmaklarım arasından,
Şerefe denir kadehlerin ayağa kalkmasına
Ve şişelerin düzleri üstüne çökmesine Efeler gibi.
Mey kokulu haneler şahit…

Ama bakarsın bahar gelir,
Unuturum bütün söylediklerimi….