Mesleğime...

Bir hayalim vardı
Çocukken ettiğim duamdı
Gördügüm en güzel rüyamdı
İçinde mutluluğa dair herşey de vardı
Düşlerimin gercekleşmesi için
Yıllarca yoğruldum durdum
Yeri geldi, pınarlar gibi coştum
Yeri geldi, dört bir yana savruldum
Kendimden geçtim, varlığıyla avundum
Ve hep peşinden koştum
Usanmadan, yorulmadan
Ne çileler çektim uğrunda
Ne alın teri boşalttım yolunda
Kavuştum ya ben en sonunda
Şükrün demindeydim o anda..

İdealim, herşeyim
Ötelere hazırlıkta en güzel biletim
Hayallerimi süsleyen rahmet esintim
Yıllar yılı beklediğim umudum
Beni vuslata götüren en kestirme yolum
Şeytanla mücadelemde en büyük kozum
Göklerden inen rahmet esintim
Beni ben yapan asıl kimliğim
Aşkın sahibini tanıtmama vesile yegâne yolum
Uçsuz bucaksız ummanlara daldığım
Sonsuzluğun izdüşümü
Hayat menbağım, cennet yurdum
Yudum yudum kevser şarabım
Yerim, yurdum, mekânım
Isıl ışıl parlayan fânusum
Motif motif, desen desen işlediğim
Aşkın doruğunda İlahi aşkla hemhâl olduğum
Perdelerin açıldığı
Gönlümün alemlere daldığı kutlu an dilimim
Yok ki eşin benzerin..

Dünüm, bugünüm, yarınlarım
Kâh sol yanımdaki sızım
Kâh ebedî ışığım
İlahi neşveye salanım
Diyar diyar peşinden koştuğum
Ruyalarımın süsü, eşsiz zineti
Can gibi, aşk gibi
Yokluktan varlık aleminlerine yol aldıranım
Ceyhûn ettigim gözyaşım,
Deryalara karıştığım,
Sonsuzluğa yelken açtığım
Bahçem, bağım, bostanım
Toprağına, o gül bağrına,
Attığım tohumlarımı
Ve büyüyen envai çesit çiçeklerimi emanet ettiğim
Uğruna ne sıkıntılar yaşadığım
Yaşarken gün be gün yaşlandığım
Saçlarıma düşen akları şeref saydığım
Ne olursa olsun şikayet etmediğim
Özlem, vuslat, çile, ızdırap, hüzün, sevinç
Ne varsa içinde bulduğum
Hayat! Hayat! Hayat!..
İçine doğduğum, kendimi bulduğum
Kolum, kanadım, elim, ayağım
Ahh ahhh..
Daha ne diller döksem sana bilmem ki!..

Birinci bölüm sonu..

Mesleğime..

Daha ne diller döksem sana bilmem ki!
İnan, inan ki hep aciz kalıyorum
Hayatımın güftesi
Neden beni bu kadar mest ettin anlamıyorum!
Bilirsin sen de, sana ne anlamlar yükledim
Seni sesim, soluğum, nefesim bildim
Yeri geldi senli anları evlatlarıma tercih ettim
Yeri geldi seni birçok şeyden üstün kıldım
Seninle yaşadım, seninle canlandım
Senin için kendimden vazgeçtim
Kâh hüzünle koştum merhametli kucağına
Kâh sevinçle sarıldım o nurdan boynuna
Ağladığımda yaslandım omuzlarına
Çünkü yanımda sen vardın o anlarımda da..
Kimi zaman güneşim belledim seni
Kimi zaman da dolunaya benzettim o güzel çehreni
Sende yaşadım hayatımın en güzel günlerini
Sana verdim en nihayetinde gençliğimi..

Nolur hep kal benimle!
Hiçbir zaman hayatımdan gitme!
Yürüyeyim çiçekli cennet bahçelerinde
Kanatlanayım ulvi atmosferinde
Dolaşayım gerçek aşkın çöllerinde
Hakikate uyanayım nurdan helozonunda
Yaşayayım, yaşatayım güzellikleri
Tırmanayım ihlas tepelerine
Seninle bulayım aydınlığı
Salıvereyim karanlığı
Dalayım deryalara
Koşayım Hakkın yollarında
Rabbim deyip dirileyim saliselerin ortasında
Yaz beni de hakkını verenlerin listesine
Zayi olmaz o zaman verdiğim emeklerin bir zerresi bile
Razıyım ömrümün her dakikasını uğruna tüketmeye
Yeter ki bırakma beni
Yeter ki daima tut ellerimi
Ben seninle varım
Seninle yaşlanmaya da hazırım
Sonsuzluğun yollarında basamaktır her an’ın
Cennettir belleğimde diğer adın
Ruhuma huzurdur, ilahi neşvedir dakikaların
Sensin benim uğruna canımı adadığım..

Ötelere seninle uğurlanmak isterim
Ve arkamdan seninle anılmaktır temennim
Sende mis gibi kokularında dirildiğim çiçeklerim
Pırıl pırıl öğrencilerim var benim
Sen ki ilk baharım ve dahi ikinci baharım
Mesleğim, gözbebeğim, herşeyim
Nurum, iki cihan servetim
Beni biran dahi olsun terketme!
İstersen, eğer istersen,
Ben seninle ölürüm
Zaten toprağıma seninle girmek
Vuslata seninle ermek
Senin bağrında derdigim güllerle ebediyete gitmektir dileğim
İşte asıl o zaman ben muradıma ererim
Ve işte asıl o zaman büyük bir huzurla bu dünyaya veda ederim..