Entropi
Yakmayacaktın o kibriti salonun köşesinde
Bak dağıldı evrenime ateşin Çarpışıyor hayallerim birbirlerine Yanan sence ne, Yakışının nedeni ne salonu Ben de varken içinde? Kırmayacaktın o sinek kuşunun yumurtasını Yere çalıp... Dağıtmayacaktın, Canıyla can vereni yapıştırıp parke üstüne Bak nasıl soluyor hızla rengi umutlarımın İlk sarısı yok oluyor, ruhumun güneşi gibi Beceremezsin, deneme hiç Toplamayı kabuğunun içine... Üşüyorum... Döndürmeyecektin bu hızla yaktığını Döndükçe soğuyor kabuğum Kabuk tuttukça hapsoluyor ateşim Ölüyor kendi içinde. Sonra bana gelip sonsuzluktan Ebetten falan bahis açma, gülerim. Sebebim misin, sebebin miyim bilmem; Ama Bir gün seni bu düzensiz dalgalarla resimli çölde Kumun içine çeker, Kendi girdabıma Gömerim. 06.11.2018 |