Sevildiği için üstünde tuttu su
Güneşe uyanmak için yapraklarını kapatsa da
El üstünde uyuttu
Utansa da içinde ki çamurdan.!

Rüzgarı unutmuş suya
Sevmenin erdemiyle gülümsedi
Yalnızlığın yalancı kahkahasıyla
Suyun kalbinde aşkı sayıkladı
Yaşam izinde nilüfer çiçeği.!

Uyanık durdu su
Anlamak için sonsuz yaşamı
Gördü dönüşmeyi
Ender bir erdemdi gelecek
Benliğini sardı
Dokunduğu hayaline yayıldı kokusu.!

Su aklında nilüfer
Hissettirmedi öksüzlüğünü
Işığa yükseltmesiydi gururu
Kutsal aşk mıydı yoksa yaşadığı.!

Yıldızlar döşendi onlar için
Su gölgesinde uyandı nilüfer
Bedeninde yoktu çamurdan hiç bir iz
Emsalin nerede çiçekler arasında
Rakibin yok temizlikte teksin.!

Manevi ışıktı bakışı baş döndüren
Düşüncenin anahtarıydı zorda olsa yaşamı
Aşkıyla gururlandı
Kucakladı gün doğumu güneşi
Kök oldu güveni.!

İç içe girmiş yaşamda saç örgüsü
Suyla çiçeğin birlikte yaşamı
Güneşten beslenirken
Yaprak üzerinde dans etti
Kristal ışığa dönüştü damlalar.!

Umutsuzluğa umut
Ruhun yargısında huzur
İstek ile sende bak
Cevabını arayan sorular
Gökkuşağı pırıltısıyla
Güneşe uyanmak için
Mutluluktan yağmuru okşuyor sular.!

NURTEN TARIM