NİFAK...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Zaman… kutsal bir nifak sunuyor… Haşmetli ve doğurgan acılarım. Yalan kusuyor zemin: Aşka ithaf en daldığım hülyalarım. Göğün tesirinde gecem Gecemden yana tümlenen Beyaz yanlışlarım: Makberin hicvinde Kelamın derdinde Hangi sıfat değil Hangi öznemde saklıdır mealim? Kenetli olduğum kadar Yorgun ve mağlup beyanların Hatmettiği Belki zamanın değil mekânın körüklediği: Bir iblise tanıklık yapan meleğin Kopuk kanadında Sırıtan bir zümre midir hayallerin devindiği Âlem? Âlemden yana derdim yok madem Kör rotaların tutuklusu mudur kader? Nakşeden bir eğride Doğruyu işaretlemek… Sonlanan hecelerde Kanayan yaraları dağlamak Aslında adımladığım her şiirde Boca ettiğim hüznü yâd etmek Kendince bir şarkı mırıldanırken Bir de göğe kenetlenmek… Hani boylu boyunca… Belki sevdayı her yudumlayışında Sonrası müphem Ne de olsa karadan bozma bir sitem ve elem. Derdi tasası olmaz mı kulun? Yankısı duyulandan da derin Şahikaların fısıltısında Gonca benzeri umutların da Her çağrısında Aslında inancın duasında saklı meram Gömüp satırları Selasını duymayı özledim özleyeli Her ölü rahmetin varlığına Huşu içinde dokunup da Dilediğim sona göz kırpan… |