ŞİRAZE-28
BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI
İlk kar düştü Viyana’ya şiraze Pusuda bekleyen ayaz Çıkar yakında ortaya Yine buğulanacak camlar Ben yine adını yazacağım Buğulanan camlara Şiraze Tekrar kapanacak Buğulanacak cam Ben yine adını yazmaya Yokluğuna kahretmeye Devam deceğim Şiraze Tuna buz tutacak Ama duygularım Buz tutmayacak Donmayacak Şiraze En soğuk gecelerde Yine sensiz yudumlayacağım Kahvemi Şiraze Bir kez olsun dinle beni Bak Viyana yine sensiz Elbet var bir bekleyeni Mutlumusun söyle bensiz Dağlar da kar yollarda kar Tuna bile üzgün akar Yâr yoluna nasıl bakar Gelmiyorsun sen nedensiz Geçilmiyor, beyaz kardan Haber bile gelmez yardan Karşıma aniden birden Çıkıversen sen apansız Yazdığım şu hecelerde Hasret vardır, necelerde Yalnız soğuk gecelerde Ne yaparım bilmem onsuz Lüzumsuzm yazın kara Bu sendeki onmaz yara Sığınma hiç intizara Benim gibi Tuna, Rensiz Kartner caddesinde yürüyorum Gecenin saat on ikisi Ellerim ceplerimde Sızlamaya başladı ayak uçlarım Bir kafeye zor attım kendimi Yoksa donacağım soğuktan Sıcak kafe yetişti İmdadıma Ama aklımda yine sen varsın O kömür karası gözlerin Dışarı çıktım yeniden Ayaz yalarken yüzümü Bir süre sonra Eve ulaştım Dışarıya göre sıcak ama odam Yokluğunun ayazı vuruyor Yüreğime Cama yaklaşıyorum Yine yazıyorum adını Buğulanan camlara Bu gün de şiirle ettim yadını Buğulu camlara yazdım adını Sadık DAĞDEVİREN Aşık Lüzumsuz |