BİZE YAŞAMAK YASAKTIYan ranzada, En üst yatakta yatardın. Sayımda,yoklamalarda, Arada bir, Kahverengi bakardın. Hiç konuşmazdık... Bir soğuk kış gecesinde, Kaymış battaniye üstümden. Yakaladım; Usulca sen örtüyordun. Hatta ilkinde, Öldürür bu komünist beni diye Ne çok terddüt etmiştim... Hani,karlı bir gece, Yalın ayak buzların üstüne Koymuşlardı seni. Hani,sabaha karşı hastalandığında Kimseler ilaç vermemişti. Denk düşünce tuvalet yolunda Gizlice tutuşturmuştum eline ilacı. Gözlerin, Yüreğinde gülmüştü Hiç konuşmamıştık.... Konuşşsak, Sizinkiler hain derdi. Bana dönek damgası vurulur, Cezalar alırdık. Ne yaman bir kavga zamanıydı Hapisanede bile başlarımız dikti... Bilmiyorum şimdi nerdesin Davasına inanmış devrimci çocuk? Neydi o günler? Onaltı ay, Ayni koğuşta, Yan yana ranzalarda yattıkta Bir defa konuşamadık. Bir kere duymadık sesimizi. Gülemedik şöyle bir, Gözlerimiz yüreğimizde gülümsedi Sabahları... Hep kahverengi bakardık Bize konuşmak yasaktı. Yirmi yıl önce, Söyleseler gülerdim inan. Bu akşam seni özledim. Ne hainler gördük, Ne döneklere rastladık. Oysa Bir zamanlar Konuşsak,yanardık... sizinkiler vardı, Bizimkiler vardı. Birde davaya inanmak vardı. Bize yaşamak yasaktı... Şimdi; Davasına ihanet etmemiş O sizinkileri, Bizimkileri. Adam gibi adamları Ve seni çok özledim... Oysa bir zamanlar Bize yaşamak yasaktı.... |
Çok güzel olmuş kardeşim yüreğinize sağlık.