KEHANETLER DURAĞI...Şehla yıldızların şaibeli dansı İç çekişlerine en uzak Bencil sefamın Beylik seyrinde Matemin yazgısı Ansızın bir kehanete denk düşen İkbalim; Rotamda rötuşladığım ölüm… İzbelerde yorgun nüanslar Varla yok arası mutluluk. Kaknem rüyaların ilahi sancısı adeta Ölümüne sevip kaybolduğum satırlar. Bir nidada saklı kimi zaman Örtündüğüm ruhumla tezat varlığım. Yine matemin seyrinde doğamda konuşlu Köstebek adımlar: Her mimlediğim gölgede Her mimlendiğim iklimse Sabitlendiğim bir rivayet: Bilinmezin gücüne binaen Bir sonat adeta Sessizliğin pimini çekip Boş boğaz edası ile gürültünün Türküler çığıran O sesi olmayan adam. Bir rüyada kanatlanan ruhun Şühedası Zemherilerin eşliğinde Notaların aşkla dansı Eren sona; Eriyen damla damla; Erdiğim kadar derviş yüreğin Atışlarına ortak İple tırmandığım çatı katı Aslında mabedimin olmayan mahremine Son noktayı koymadan hayatın iksirine Kattığım şifa duası… Varlık kadar ölgün, hangi cümle? Hangi masal yolumu kesen? Hangi kıyım? İçimi büken bir eda ile donandığım kadarıyla Dönendiğim şafağın geceye reveransı Hangi izlekse şuursuz kahkahalarımın Çatık kaşlı doğasına emanet ettiğim İyi niyetin rükûsu. Hadi, tehir edelim ölümü Hani olur da ekleriz üç beş yeni hüzün Sürdüğümüz sefasına ömrün Kanıksarız ölümü Ansızın galip gelen Rüyaların vasfına uygun Birer çetele tutarız Aşkın doğasında yanık kelamın İş başı yaptığını görüp de Tanrı Bin bir naz ile çekindiğimiz kadar Çektiğimiz bunca derdi tehir eder bir gecede. Zamandan mı çaldık biz bu ömrü? Ömür müydü zamanın galip geldiği? Hani şefaati yâd ettik Gazabına uğradığımız satırlara da mı Lanet ettik Ve iblis uyandı rüyasından. Matemin yüzü suyu hürmetine Pamuklarla saralım mutluluğu: Aşkın yüzü suyu hürmetine Son bulsun bu rükû. Haşmetli bir ölümü dillendiren Hangi faniden alacaklı isek Kebir cetveline not düşelim İstikametinde sonlanmayan bir Yolculuğu da postalayalım Katlandığımız kadar kanatlandığımız Pek mi aşikâr? Yüreğin titrine uygun bir şafak; Kehanetler durağında yokluğa dair Bir hicap. Öykündüğümüz kadar saf tuttuğumuz; Sevdiğimiz kadar nefretin merceğinde Varlıktan çıkıp da yola Varmayı unuttuğumuz kibirli dansı beşerin Aşkın külliyatında umudunu yitirmeyen Göğün son neferi. |
Şiirinizi okurken çok haz aldım ve sevdim...
Tebrikler...
Şiir ruhu tamir eder…
............................................. Saygı ve selamlar..