ÖLDÜR DE KURTULAYIM
Bakıyorum resmine, eriyor yürek yağım,
Merhametle gör beni, güldür de kurtulayım, Merhametine muhtaç, hicranda gönül bağım, Görmüyorsan vur beni, öldür de kurtulayım. Gün be gün artar dinmez, şu solumdaki acın, Elinden düşmek bilmez içimdeki hallacın, Bu ise yorduğuna verecek son ilacın, Acımadan vur beni, öldür de kurtulayım. Hiç kimseye ben böyle yakıp gönülden ocak, Açmadım böylesine âşık olup da kucak, Hiç düşünüyor musun bu halim ne olacak? Bilmiyorsan vur beni, öldür de kurtulayım. İçsel arzularımı katlarsın istif gibi, Bağlayıp da gidersin, çözülmek bilmez ipi, Yıllardır çekiyorum, senden kopmaz ki dibi, Çektirme de vur beni, öldür de kurtulayım. Benim gibi maziyle canlanıp dile gelsen, Böyle davranır mıydın, o hatırayı bilsen? Hiç üzülmeyeceğim, hatır bilmeden silsen, Hatıranla vur beni, öldür de kurtulayım. Tanıdığım o kalbin, canımı öyle sıkar, Aynı şekilde taşı sıksan taştan su çıkar, Acaba sevdiceğim, yoksa benden mi bıkar? Bıktırdımsa vur beni, öldür de kurtulayım. Bu sonsuz sevgim ile şu dünyam sana haciz, Ama merhamet duymaz, hiç de olmazsın aciz, Eğer bunca sevgimle, duygularımla nâciz, Görüyorsan vur beni, öldür de kurtulayım. |