GURBET KIZI
Yere bitmez tohum ekercesine,
Kalpte kuru daldı, bir merbut sızı, Canımı bedenden sökercesine, Beni benden aldı, bu gurbet kızı. Sen bana âşıksın diye başladı, İnkâr etme deyip, nazla taşladı, Aşkın kazanında gizli haşladı, Yüreğimi çaldı, bu gurbet kızı. Hissimi bal edip kattı diline, Düşürdü gönlünün cennet iline, Kapıldım gurbetin gonca gülüne, Hep aklımda kaldı, bu gurbet kızı. Ruhumla yüreğim kanat açardı, Sanki beni duyar, hemen uçardı, Bir anda yanımda çiçek açardı, Her çiçekten baldı, bu gurbet kızı. Hasretle biterken kalbimin pili, Az sonra çalardı kapının zili, Derdim ki görünce bu garip hali, Hissime mi daldı, bu gurbet kızı? Nasıl oldu da sen duydun serimi? Nereden bildin ki şu içerimi? Acaba cin misin, yoksa peri mi? Derdi ruhum bildi, bu gurbet kızı. Güzel karakteri o kadar yeğdi, Bu yüzdendir dilim, başımı eğdi, Bilmem ki benim mi nazarım değdi, Beni derde saldı, bu gurbet kızı, |
..................................................MONTAIGNE.
ŞİİRİ BEĞENDİM.. ......................................Saygı ve selamlar.