gereği düşünüldüufak adımlar heybemde, şakağından giriyorum terk ettigin şehre, gözünü korkularından budayan dil, heycanıma binlerce renk bu siyah gece, namı kan kurusu; her köşe başı, her muhabbet ayrı itiraf, aşktan geriye kalan beş, yaşım dün ki zamandan epeyi ufak, başım idama ağır, dokunmak suç ,yüreğimde firar tenin, alayına mahşer yeri nefesinde can atışım, içinizde ki en yabancıyım, yok muş bu kent! yaşa mıyor gök, üperir gibi; düş /se/ , vurgun yemiş ’KARAN’ lığın, susuzluğunu işitemez ayaz kaldırımlar... "" gereği düşünüldü; tutuşmalıydık muslata en adamından, sevişmeliydik korkularımızla ecele eş değer; o an bizdik çıplak ayakları ve yağmur saçlarıyla sırılsıklam, yanı başımızda gurbeti yaşamasaydık eğer..""" karan |
AŞK BAHARDIR, AŞK BAŞLANGIÇTIR, AŞK YAŞAMAKTIR...
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
...........................................Saygı ve selamlar..