Yüzümün sularına çizilenVe ben; Mavi görkem kuşunun sılasında hiçim Çoktan gelmişler gözlerimin kıyısına Çoktan yaralar tuz olmuş/ Ayaz kesmiş anaların yüreği Yüreğime… Bu! Çiçekli yollardan zafer utkusu değil Yalnızlık çobanları Mozart’tan Beşinci senfoni çalmış/ Kuzuların sessizliğine bürünmüş Anılar… Annem; Eskiden gelirdin kıyılarıma Yüzün yüzümdü acın acım Senlik denizlerinde ben boğuldum Bu türkü kime kanadı/ Bu şiir kimin gölgesi Bilemiyorum… Bilmek! Hangi kirin esvaplarını yur Yüzüme ulaşan dalgalarda Şu küçük takalar mı duyacak Annem çığlığını… Atabilsem ah/ Atabilsem yüzüme doluşmuş Hayat çizgilerini yün saçlarımın telini Kirman bir halının ilmeklerine… |
Annem; o sol yanımın onulmaz boşluğu...
Çok güzeldi sevgili arkadaşım.
Sevgi,selam,sağlıcakla
Şiir ola