SESLENİŞ
Bu nasıl bir sesleniş, dokunmaya kıyamam
Şu ruhum dinlenirken, duygular kaltı şaha En güzel beste sensin, dinlemeye doyamam Şu ruhum dinlenirken, duygular kaltı şaha Seninle ulaşalım, huzurlu bir sabaha En güzel çiçeklerin, o hoş kokusu sende Daha karşı koyamam, mecâl kalmadı bende Endamını göreyim, hele şöyle bir dönde Aklım başımdan gitti, bir şey söylemem daha Başkasını sevip de, düşürme beni vaha Senin güzelliğini, kim görürse kıskanır Şöyle yürekten baksa, mutlaka melek sanır Sanmayasın güzelim, deli gönül uslanır Şarkılar söyleyişin, çok iyi gelir ruha Şiirler ektim ey yâr, geçtiğin güzergaha Umut umut doğarsın, her sabah gözlerimde Senden bahseder durur, yalan yok sözlerimde En güzel nağme vardır, türküde, sazlarımda Sen vazgeçilmezimsin, yazdım buraya aha Aşk dediğin güzellik, sevdiğim büyük saha Lüzumsuz’um gülüşü, sevda gibi aşk gibi Başkasında merhem yok, odur gönlün tabibi Seven yürekler ise, mutlak kurala tabi Vuslat imiş velhasıl, aşkta en güzel reha Güzelliği veren Râb, o ne güzel bir seha Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI ŞAD: Sevimli, neşeli ABÂD : Sevinmek, haz almak, mutluluktan göklere uçmak MECAL: Güç, takat, derman REHA: Kurtuluş, kurtulma SEHA: Cömertlik, el açıklığı |