ÖLDÜM BEN
ÖLDÜM BEN
Bunca yıldır sizi evlat gibi gördüm ben, Babam olsa yapamazdı,benim yaptığım, Yemedim biriktirdim hakkınız verdim. Hakkım yedin dediniz ya, o an öldüm ben. Bu dünyada canım kanımdınız siz, Öyle büyük acılara göğüs gerdik biz, Abi’nin sevğisini yerlere atıp, Üzerine bastınız ya,o an öldüm ben. Beni her fırsatta melul, deli ettiniz. Tarihi geçmiş bir mal, gibi attınız. Onca emeğimi bir pula satıp. Kan parası sordurdunuz ya öldüm ben. Hakkınız kaldıysa, söyle vereyim, Yazan melekler var unutmaz derim. Sizleri Mevlaya havaal ederim, Ne yaptın, dediniz ya öldüm ben, Erol Babalıktan başka ne yaptı size, Dünya yalan kimse götürmez bir şey, Canımı verir idim her ikinize, Dağlandı ciğerim şimdi öldüm ben. Erol Köktaş |
sözler söylerse kağıda mürekep kan renginde,
dökülüyor, Mevla büyük, O herşeyi bilir ve görür inşallah.