Bir Şiirlik Canım Kaldı
Kırk yamalı bir kalp ile,sevmeye yeltendim seni.
İçimde biriken korkuyu bir tarafa bırakıp, Gönlümün fitilini senin için ateşe verdim. Sen ise derdime bir dert daha ekledin. Artık konuşmaya bile takatim kalmadı, Bir şiirlik canım kaldı,onu da sen yazdırdın. Şimdi suskunluğun izbe sokaklarında, Yokluğunu kokluyorum buram buram. Al ruhumu da,sallandır kara gözlerinde. Benden bir parça bırakmadın bana dair, Hüznün dalgalı deryasında,yaşam savaşı veremem. Kırılmaktan bıktım,usandım inan. İnsanca sevmek,yürekten sevmek başka bir lisan. Ben ne zaman sevmeye yeltensem, Koca bir boşluk oluveriyor yüreğim. Çözemedim ben sizin dilinizi, Alın yine kördüğüm oldum bu dünyada. Topal bir karınca gibi didindim,heba ettim kendimi sana. Yüzünden,gözüme akacak bir tebessüm için bekledim. Kanadım sustum, Yandım sustum, Sırf mutlu ol diye, Karşında çocuk oldum. Yetmedi, Çekip gittin. |