Serin Dereler
unutmuşum
yolu yarılayıp sonunu gördüğümde hay aksi taşın sırtı terlemiş denize vira ürpererek çay içtik bir de dağın başıydı sanki atıverdim bulutlara sevinçli olduğumu kıra kıra eksiltiyorum dilediğimi arasını görene aşk osun zaten ben uzak bir rüyada yaşıyordum hoş bulduk serin dereler hoş bulduk toprağın gürültüsü ve sesini severek geçtiğim avlu yağmur yağarsa içim şarkı söyler sana duyururum eşlik edip ağaçları sevdiğimizi söylesek ne kadar yeşil bu dik yokuşları deviren kalbim yoruluncaya dek senindir dedik ve düştük gökten denize paylaşmadığımız ne kaldı derken karıncalar poz vermeyi unuttu resimlere ağlayıp şiirin kapısını kapattım üstüme. |