SANKİ HER ŞEY UZAKTAey gök kabristanında yatan bulut yeniden ölüp toğrağa düşmeni bekliyor içimdeki sağanak kuşku yarçekimine yenik düştüğünden beri yüreğim kentler kundaklıyor rüzgârın gövdesinden türeyen papatyalar sadık bir bendenin iç çekişinde akşam erken düşüyor sulara kör ediyor tüm şiirleri adını haykırdığım uçurumlardaki şaşkınlık aydınlıkta parçalanırken yumuşak kadife bir karanlık aşk derdinden türemiştir şimdi her yana filiz veren acılar başlangıcı sıfırın altında bir yakınlaşma güzde tomurcuklanan umut gurbeti kucağında getirirken sis yüklü sıradağlar ey aşkı beni ve geceyi doğuran toprak gün ölümü ve yaşamı saklıyor senin rahminde zamandan bir sancıyla depreşiyor yarın söyle sevgilimi ve beni uyandırmayı unutmasın 26 ağustos ali rıfat arku istanbul |
Kutlarım...
Saygılarımla....