ŞİİRLE GELENeşiğinin kıyısı evren yoktan bir gövdeye sarılan şiirin gözlerini kapat ve düşün yangınlardan geriye ne kalır hangi taşa işlenmiştir gülüşün yorgun zamanlar ki ağlarda çırpınır asal kuşlar geçer sözcüklerin üstünden yağmurun sesi gelse yeter yalnızlar kendi içinde ıslanır bakır artığına bulaşır düşler kuyular uyanır serin gölgede gırtlağına kadar kuraklık çiğ bir sesi yutmuş bilmeden durmadan onun üstünü örtüyor alnı nasırlı utangaç karanlık ben senin ellerinde ham cevherim ayağında yola ayrılmış pay sen hangi düşe sürsen beni aklımı alır oraya giderim 21 Nisan 2020 ali rıfat arku istanbul |
Emeğine yüreğine sağlık
Selamlar saygılar