utanma duygusunun özrü var mıdır.. ilginç intiharlar gördüm kitle kitle saf saf varılamaz haz moda’ya demir atmak yeni kurulmuş bir tarikat her şeye ’inanmak’ mesafesiz iletişimlere şaşırmış kainat ağu mu bal mı bilmiyor bana da bir parça tattır h-isterim militanca inanmak pirini sormuyor kaynakçaya bakmıyor sorgulamıyor tüm yeminlerin tok alıcısı akıl uçurumu bekçisi soyutlamıyorum apolitik zaafımı ilke nin katı hali doktrin-sıvılaşmışı yalan ideolojinden nem kap taassubla istihare yat kimseye söyleme görmediğini çünkü inanmak talebi senden gidiyor tanrıya kat be kat kulaktan kulağa sanaldan saltanata çıktı bilinen sırlar n’oldu şimdi ! pazar/lan-ânlar pazarlıklar semirip p/alazlananlar kavgalar hayretli istif-aa lar koltuğa kurul-taylar dolmuşlar gidi dolduruş-lar hakikat kovasından döküldü yalan hanesine yazılanlar- buymuş iz-siz bizsiz bilinç-siz zamanlar seçeneksiz indim inanmaya yitik hayal kuyusuna kör-elmiş uzattığı ’inanın’ ben de görmedim.. dil ortağı şey-tanla ağlaşıp insanlıktan çıktığımızı... (şair anlar) mı ? -iyilikten kaçarken dürüstlük çukuruna düşsün papucunun teki- ki dönüp almaya utan- .. |