GÖNÜL KOYMADIĞIM BİR TEK SEN KALDINMetanetini yitirmekse Matemde saklı yangın. O düş pazarı cehaletin imgesel tehdidi Aslına aykırı mı olmalıydı Yoksa düşlerim? Varlık hicabın izdüşümünde saklı Gönülden sevip de Baş koyduğum yolda Derinden temennisi varlıktan sızanın da İç beyitleri. Zarfında kayıp mektubun Aşkın damarında Yorgunluğun. Ah, kıblem de mi kayıp? Zanlardan varılan yolda Hiç mi saklı değil umut? Terennümler biriktirirdim bir zamanlar Bir de pulu olmayan mektuplar. Hengâme imiş meğer bunca yangın İçinden geçip de ulaşamadığım Nice kıyım. Ah’ımda yoksun inan Dualarımda varıp varacağım son liman. Tekil şahısların en acıklı fermanı Kuytularda sakladığım bunca gözyaşı. Birikintisi geçen zamanın Harlı bir yürek olsa da işin aslı Gel, toparla bunca dağınıklığı Ve geç olmadan gel Yarına ulaşmayı ertelediğim Kayıp minvalim. Gönül gözümde yok tek tortu Tek aksan saklı tutulası Varlığın sırlarla dolu naaşı Elbet vuracak kıyıya gerçekler Gerekçeleri ne olabilirdi, Diye soranların kalmadı artık takati Uyruğumda hüzün saklı, sevgili Gönül koymadığım bir tek sen kaldın Bunca mücbir sebeple Yıkılan ömrüme binaen. |
İNSAN SEVDİĞİNE GÖNÜL KOYAR...
............................................. Saygı ve selamlar..