Mutluluk Yarışı
korkuyorum bir bahar daha
şu kısacık zamanın doğurduğu üveylik altını karalıyor bulutlarla yol almak anımsamaya çalışırken hep uyandığım kayalıkların kalbi oluyorsun sözlerden iyi sözlerden mutluluk yarışı başlatıyorum güzel bir günün sonrası için karamsarlık yarınların yasası dudağım sıcak kuyulardan su çektikçe zehir katıyor geçmişimize boyalı süs böyle gelmiş böyle gidecek seyre dalıyor aşkın karanlığını sevmek olsa uzamazdı ağacın dalları üşüsün ellerin ellerimde hatırlatmasın aya koşup sana sevgiler getiren ben değilim susacak kara gözlerin geçer giderim bilmeni istemem ayrılıklar ulaşılmaz değil kanatlarını zorlar rüzgarın tatlı sesi bulaştıkça göğe hafiflik gülmek istersin şiirin kahkahasına. |